President-elect Benigno “Noynoy” Aquino III will do a Bill Clinton as he is scheduled to perform with big stars during the street party at the Quezon Memorial Circle on Wednesday night after his inauguration as the 15th President of the Philippines.
This was confirmed by inaugural committee head Maria Montelibano Tuesday as she disclosed that Aquino will be joining the likes of singers Gary Valenciano, Ogie Alcasid and many others on stage to mark the end of a long day of formal inaugural events.
Former US President Bill Clinton played the saxophone during one of the Inaugural Balls after his 1993 inauguration.
As this developed, inaugural spokesman Manuel Quezon III said everything is prepared for the inauguration of Aquino.
Quezon said everything is set, except for the last-minute finishing touches on the Quezon Memorial Circle grandstand itself and the area around it for the street party.
According to Quezon the ceremonial units of the Armed Forces of Philippines already had their dry run Monday.
Likewise, all the different sub-committees met for the final coordination for their plans ranging from seat arrangements to security arrangements to the various protocol teams that haveto coordinate with each other.
Quezon also said there will be no changes in the schedule because that was agreed upon “quite some time ago.”
However, with the release of a forecast made by the Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Association (PAGASA) that there will be a chance of rain and thunderstorms, Quezon said the only preparation that can be done is for people to make sure that they bring umbrellas.
Quezon pointed out that every effort has been made to make it as austere and dignified as possible.
To jumpstart the inauguration day a prayer service will be administered nationwide from 6 a.m. to 9 a.m.
The assembly of guests and supporters at the Qurino Grandstand in Manila starts at 8:30 a.m.
At 9:30 a.m., VIP guests will arrive at the grandstand.
The family and guests of Vice-President-elect Jejomar Binay will arrive at 10:20 a.m., followed by the family and guests of Aquino at 10:25 a.m.
Aquino will leave his family residence on Times Street in Quezon City at 9: 45 a.m. and he is expected to arrive in Malacanang at 10:30.a.m. to fetch outgoing President Gloria Macapagal Arroyo for the traditional ride to the Quirino Grandstand.
ARAW NG KAGITINGAN
The Araw ng Kagitingan on April 9, 2011 is a national holiday in the Philippines which commemorates the fall of Bataan during World War II. Since it is a red-letter day and falls on a Saturday this year, obviously it's a non-working day for private and government workers.
The following week after the Araw ng Kagitingan will be the holy week or the last week of the Lent season which will start on Sunday, April 17th (Palm Sunday) until April 24th (Easter Sunday).
Based on the list of Philippine Official Public Holidays in 2011 outlined in Proclamation No. 84, the non-working days during the holy week are April 21 (Maundy Thursday) and April 22 (Good Friday)
LABOR DAY
Labor Day in PhilippinesQuick FactsMay Day stems from ancient customs associated with the celebration of spring. It is also a national holiday for workers in many countries around the world.NameLabor Day Labor Day 2011Sunday, May 1, 2011 Labor Day 2012Tuesday, May 1, 2012 Note: Employees covered by the Holiday Pay Rule are entitled to their daily basic wage for any unworked regular holiday. List of dates for other yearsMay Day, which usually occurs on May 1 in many countries, stems from ancient customs associated with the celebration of spring. It is also a national holiday for workers in many countries around the world.
ARAW NG KALAYAAN
Ang lathalain na ito ay pagbibigay pugay sa araw ng ating kalayaan. Ito ay isang testimonya na ikinararangal ko na ako'y isang Pilipino! Maging kulelat man ayon sa mga datos pagdating sa larangan ng edukasyon, ekonomiya at kung anu-anu pa. Ipagmamalaki ko parin at taas noo kong sasabihin, PINOY AKO! Anu nga ba ang sukatan ng pagiging isang Pilipino. Ayon nga sa Panatang Makabayan, "ako'y pilipino sa isip, sa salita at sa gawa" ngunit ito nga ba ay naisasakatuparan? Isang magandang halimbawa ay ang artikulong nabasa ko sa Philippine Daily Inquirer. Ang isyu: bilingualismo (bilingualism). Anu nga ba ang idinudulot nito sa ating bayan? Mukhang mababaw ngunit napakalalim kung susuriing mabuti. Sabi ng iba upang makaangat at maging "globally competitive" kailangan nating maging magaling sa pagsasalita ng wikang Ingles na siyang kinikilala bilang pandaigdigang wika. Hindi na ko lalayo, base sa aking karanasan, sa aming kolehiyo, ipinakakalat mabuti ang pagsasalita ng Ingles dahil ang paniniwala ng mga nakatataas ito ay maghuhulma sa mga mag-aaral na maging mahusay sa pakikipagtalastasan at pagsusulat. May punto sila! Ngunit, hindi nila naiisip na ang ibang mga propesor ay kinakailangan pang ulitin sa wikang Filipino ang ibang mga leksyon upang mas madaling maunawaan ito ng mga estudyante. Hindi ko maiwasang ikumpara ang ating bayan sa mga Hapon, bakit? Dahil kahit hindi sila magaling sa pagsasalita sa unibersal na wika, hindi ito naging hadlang upang magpakita ng kahusayan sa agham at teknolohiya idagdag mo pa ang estado ng kanilang ekonomiya!Kahanga-hanga! Naniniwala ako na hindi wika ang hadlang upang tayong mga Pilipino lalo na ang mga mag-aaral na maabot ang rurok ng kahusayan sa edukasyon dahil mas epektibo parin gamitin ang ating sariling wika na mas naiintindihan ng nakararami. Isang magandang usapin pa ay ang pagpunta ng ating mga kababayan sa ibang bansa upang humanap at makaranas ng mas magandang buhay. Hindi ko sila masisisi dahil ang mga taong nagpapatakbo sa ating gobyerno ay hindi ganun kaepektibo. Mahirap ang buhay sa Pinas pero gayunpaman makikita mo parin ang pag-asa at ngiti sa bawat Pilipino. Ang patuloy na pag-alis ng ating mga doktor, nurse, inhinyero, arkitekto at iba pang mga mahuhusay na manggagawa ng ating bansa ay hindi nangangahulugan na lahat sila ay lilimot sa atin. Naniniwala ako na meron sa kanila na magpapagamit at ibabahagi ang kanilang husay at talino sa dayuhang bansa ngunit sila ay makikinabang din sa mga kaalaman na makukuha nila mula roon at ibabahagi sa ating Inang Bayan para sa ating ikaaasenso. Malamang ganyan din ang aking gawin upang mabigyan ko ang aking pamilya ng maginhawang buhay kung hindi man maging sapat ang aking kikitain balang araw. Ngunit ako'y nangangako na babalik at ibabahagi ang mga kaalaman na aking makukuha mula sa dayuhang bayan na ako'y papakinabangan upang ibahagi sa minamahal kong Pilipinas. Nais kong sabihin na hindi sukatan ng pagmamahal sa bayan ang paghahanap ng trabaho sa ibang bayan dahil ang mga "OFW" ay mga bagong bayani dahil natitiis nila na malayo sa pamilya para lang mabigyan sila ng magandang buhay. Sila rin ay nakakatulong sa pagpasok ng dolyar sa ating bansa at unti-unti naman nating nararamdaman ang epekto nito. Mga kapatid, huwag natin iasa ang ating buhay sa gobyerno na alam naman nating depektibo. Tayo ay humingi ng patnubay sa Poong maykapal at gamitin ang ating kaalaman at abilidad upang umasenso sa buhay. Ang laging paghihinaing ay hindi makakatulong dahil iniaasa natin ang ating kapalaran sa mga tao na hindi tayo sigurado kung talagang taos sa puso ang pagtulong o dahil lamang sila ay nasisilaw sa kapangyarihan at kayamanan. Hindi rin naman masama na ilabas ang ating mga saloobin at ipaalam sa mga namumuno ang kanilang bulok na serbisyo. Subalit, salamat narin dahil may gobyerno, kung hindi mas magulo ang ating sistema sa ngayon. Isipin nyo nalang kung walang mga pamantayang kelangan sundin, eh di labo-labo lahat ng tao diba?
Ang mga munting ngiti na nagbibigay buhay at pag-asa sa bawat araw na lumilipas. Hanggat may kabataan, may pagasa ayon kay Gat Jose Rizal. Salamat sa mga bayani na nakipaglaban para makamit natin ang ating Kalayaan. Pinagbuklod nila ang buong bansa at sana hindi natin ito ipagsawalang bahala.
Kaakibat natin ang Diyos sa anumang nararanasan nating buhay ngayon, maginhawa man o mas madalas na kahirapan, ang importante patuloy tayong manalig sa Poong Maykapal. Mabuhay ang Sambayang Pilipino!
LINGGO NG WIKA
Ang Linggo ng Wika ay ipinagdiriwang tuwing unang linggo ng Agosto kada taon sa Pilipinas. Sinasalamin ng selebrasyong ito ang kahalagahan ng Filipino bilang pambansang wika. Sa bawat taon, ang mga institusyong pang-edukasyon kagaya ng mga paaralan at unibersidad, at ang mga sangay ng pamahalaan, ay sama-samang nakikilahok sa iba’t ibang mga gawain tulad ng mga paligsahan sa pagsulat ng sanaysay, mga pagtatanghal, parada, at iba pang paraan nang pagpapakita ng paggamit ng wikang Filipino.
Kahalagahan ng Wika
Kahalagahan ng Wika “Ang hindi magmahal sa sariling wika ay higit sa hayop at malansang isda; kaya ating pagyamaning kusa, gaya ng inang sa atin ay nagpala.” Ito ang tanyag na katagang nagmula sa ating pambansang bayani na si Gat. Jose Rizal na nagbibigay kahalagahan sa wika sa buhay ng isang tao.
Ang wika ng isang bansa ay masasabing siyang kaluluwa na nagbibigay buhay dito. Ito ang nagsisilbing tulay na nagdurugtong sa mga kumunidad na naninirahan sa isang bansa. Sa pamamagitan ng wika, nagkakaunawaan at nagkakaisa ang bawat tao. Higit sa lahat, nagsisilbi ito bilang ating pagkakakilanlan. Dahil dito ay nakikita ang iba’t ibang impluwensya sa bansa na siyang nakapagpabago at humulma sa pagkatao ng mga mamamayan. Samakatuwid, ang wika ay batayan ng natatanging kultura ng isang bansa.
Kasaysayan
Kasaysayan Noong ika-26 ng Marso 1946, nagpalabas si Pangulong Sergio Osmeña ng Proklamasyon Blg. 35, na nagtatalaga ng petsang mula ika-27 ng Marso hanggang ika-2 ng Abril bilang Linggo ng Wika. Noong ika-23 ng Setyembre 1955, iniutos naman ni Pangulong Ramon Magsaysay sa pamamagitan ng Proklamasyon Blg. 186 na ang Linggo ng Wika ay ipagdiriwang mula ika-13 hanggang ika-19 ng Mayo. Ang pagbabago ng petsa ng pagdiriwang ng Linggo ng Wika ay bilang paggunita sa kaarawan ni Pangulong Manuel L. Quezon, ang tinaguriang “Ama ng Wikang Pambansa”. Dahil sa paglilipat na ito ng petsa ng pagdiriwang ng Linggo ng Wika, naging imposible para sa mga estudyante at guro ang makilahok dito.
Pagkatapos ng Himagsikan sa EDSA noong 1986, inilabas ni Pangulong Corazon Aquino ang Proklamasyon Blg. 19 noong ika-12 ng Agosto 1988, upang pagtibayin ang pagdedeklara ng pagdiriwang ng Linggo ng Wika mula ika-13 hanggang ika-19 ng Agosto kada taon.
Upang higit pang pagtibayin ang mga naunang proklamasyon hinggil sa Linggo ng Wika, idineklara naman ni Pangulong Fidel V. Ramos ang buong buwan ng Agosto bilang Pambansang Buwan ng Wika sa pamamagitan ng Proklamasyon Blg. 1041 noong ika-15 ng Enero, 1997.
Sa kasalukuyan, ipinagdiriwang pa rin ang Linggo ng Wika at Buwan ng Wika sa Pilipinas. Opisyal itong nakatala sa listahan ng mga kultural na pagdiriwang sa bansa.
Selebrasyon
Selebrasyon Karaniwang ipinagdiriwang ang Buwan ng Wika sa elementarya, sekundarya at kolehiyo sa pamamagitan ng pagkakaroon ng palatuntunan, mga patimpalak sa paggawa ng tula, pagbigkas ng tula, pag-awit, pagsusulat ng maikling kwento at sanaysay, pagpupulong, at talakayan gamit ang wikang Filipino. Upang mapahalagahan ang sariling wika, nagkakaroon din ng mga patimpalak sa pagsusulat ng slogan, paggawa ng poster at marami pang aktibidad mula sa iba’t ibang munisipalidad.